Część z Was zadaje sobie zapewne pytanie, co to jest UJM i dlaczego od tego określenia zacząłem.
Był rok 1969, gdy Honda pokazała motocykl, który stał się wyznacznikiem trendu, jaki na prawie 20 lat zdominował produkcję motocykli. Mam na myśli Hondę CB750, protoplastę „naszej” CBX1000. UJM (Universal Japanese Motorcycle) charakteryzował się najczęściej czterocylindrowym, rzędowym silnikiem, chłodzonym powietrzem, z gaźnikiem dla każdego cylindra, dwoma tarczami hamulcowymi (niespotykanymi wówczas w Europie) i tylnym zawieszeniem na dwóch teleskopach. Motocykl z tej grupy miał zaawansowaną konstrukcję i doskonałą specyfikację w porównaniu do współczesnej konstrukcji europejskiej i amerykańskiej. Określenie UJM funkcjonowało głównie w Ameryce i definiowało styl japońskiego motocykla, który zrewolucjonizował branżę, czyniąc te pojazdy bardziej dostępne w USA. Trend ten zaczął słabnąć pod koniec lat 80., gdy rynek zaczął rozpadać się na bardziej specjalistyczne projekty.