Historia przepisów ruchu drogowego sięga starożytnej Persji i Cesarstwa Rzymskiego. Jednym z pierwszych przepisów regulujących zachowanie na drodze był ogłoszony przez króla asyryjskiego Sennacheriba zakaz parkowania na „Drodze Królewskiej” w Niniwie. Za jego złamanie groziło nabicie na pal. Było to 700 lat przed naszą erą, czyli 2722 lata temu.
Należy zdać sobie sprawę, że przepisy regulujące zasady ruchu drogowego są znacznie starsze od motoryzacji, czyli mechanicznych pojazdów, powozów bez koni. Z zakorkowanymi drogami zmierzyć się musiał już Juliusz Cezar, który w 45 roku przed naszą erą, skutkiem ogromnego natężenia ruchu, był zmuszony wprowadzić absolutny zakaz ruchu rydwanów na ulicach Rzymu w godzinach od szóstej rano do czwartej po południu. Przepis ten nie dotyczył rzecz jasna urzędników państwowych, kapłanów i wysoko postawionych obywateli. Warto zaznaczyć, że kiedy Cezar owy zakaz wprowadzał, w Rzymie istniały już ulice jednokierunkowe, które miały usprawnić ruch.