W zbiorach Narodowego Muzeum Techniki w Warszawie znajduje się spora kolekcja polskich „setek”, czyli motocykli z silnikami o pojemności skokowej 97–99 cm³. W latach 30. były one ówczesnymi „motorowerami”, czyli najmniejszymi silnikowymi jednośladami, często z typowymi rami rowerowymi. Wśród muzealnych setek są m.in.: Perkun, Podkowa, MOJ (zaliczany do tej grupy, choć miał nieco większy silnik), Niemen i SHL. Ta ostatnia w największym stopniu rozwinęła się produkcyjnie przez wrześniem 1939 roku. SHL 98 został okrzyknięty najbardziej polskim motorowerem lat 30. Co ciekawe w dawnej formie powróciła po wojnie. W 1947 roku pierwszy sportowy zespół fabryczny startował na SHL 98. Model 125 pojawił się dopiero rok później. Kontujemy opowieść rozpoczętą w poprzednim numerze.
Kielecka SHL 98 został okrzyknięty najbardziej polskim motorowerem lat 30. Za sprawą działań promocyjnych w ówczesnej prasie ukazywało się wiele reklam zachęcających do kupna tego pojazdu, a dziennikarze chętnie opisywali ten motorower.