22 kwietnia 1931 roku, na posiedzeniu „ЦС Автодора” (czyt. „CS Awtodroma” – Dobrowolne Towarzystwo Wspierania Rozwoju Motoryzacji i Poprawy Dróg ZSRR) przedstawiciel Wyższej Rady Gospodarki Narodowej („ВСНХ” – ВысшегоCоветаHародногоXозяйства), ZSRR ogłosił program pierwszej pięciolatki. W nowym kraju (po rewolucji roku 1917 – przyp. J.G.) planowano produkować co najmniej 25 000 motocykli rocznie, a także zbudować nową fabrykę motocykli. Na ten czas nowa fabryka nie była gotowa nawet w planach, a produkcja motocykli nie przekraczała 500 sztuk rocznie.
Na tymże posiedzeniu ustalono, że w kraju drastycznie brakuje motocykli. Aby ratować sytuację, zdecydowano, że niezwłocznie należy rozpocząć produkcję motocykli L-300 w fabryce „Czerwony Październik” oraz HMZ-1M w Charkowie. Podjęte postanowienia zebrano w trzypunktowy program:
W drugim półroczu 1931 roku ustalić lokalizację nowej fabryki motocykli. Wydajność fabryki zaplanować na 50 000 sztuk rocznie oraz uruchomić fabrykę nie później niż pierwszego stycznia 1933 roku.
Zwiększyć produkcję motocykla L-300 do 1000 sztuk w 1931 roku, 3500 sztuk w 1932 roku oraz 10 000 sztuk w 1933 roku.
Rozpocząć produkcję zmodyfikowanych motocykli typu Harley Davidson odpowiadających wymaganiom wywiadu wojskowego oraz osiągnąć wydajność fabryki „Ukrmoto” („Укрмото”) w 1931 roku na poziomie 100 sztuk, w 1932 do 3000 sztuk. W ZSRR motocykle te nazywano HMZ-1M.