Intensywne poszukiwania złóż ropy już pod koniec XIX wieku ujawniły spore jej pokłady leżące pod dnem morskim. Początkowo ich wydobycie uznawano za nieopłacalne wobec ciągle jeszcze niezbyt dużego popytu na produkty ropopochodne oraz względnej łatwości wydobywania ropy z pokładów lądowych. Wkrótce jednak miało się to zmienić.
Już w 1891 roku wykonano pierwszy podwodny odwiert w słodkowodnym jeziorze Grand Lake St. Marys w stanie Ohio. Pierwszy odwiert w wodzie słonej wykonano w roku 1896 w Kalifornii. Wiercenie odbywało się z molo. Jednym z najstarszych odwiertów morskich jest studnia wykonana w 1923 roku w Azerbejdżanie, zlokalizowana na Morzu Kaspijskim, na sztucznej wyspie. Studnia ta nazywała się Bibi Eibat. Pierwsze stalowe barki, z których wiercono w przybrzeżnych obszarach Zatoki Meksykańskiej, opracowała w latach trzydziestych firma Texaco (dziś Chevron). W 1937 roku w Luizjanie firma Pure Oil (obecnie również Chevron) wraz z partnerem Superior Oil (obecnie Exxon Mobil) zbudowali na nieruchomej, oddalonej milę od brzegu platformie niewielkie pole naftowe. Głębokość wody pod platformą sięgała 4,3 metra (14 stóp). W 1946 roku również w Luizjanie firma Magnolia Petroleum (obecnie również ExxonMobil) zbudowała platformę 18 mil od brzegu, gdzie głębokość wody nie przekraczała 5,5 metra.