Jak pisaliśmy w styczniu, pierwszego czerwca 1972 roku podjęto decyzję o budowie drugiej (po Płocku) rafinerii, ulokowanej w Gdańsku. Włoska firma Snam Progetti przyjęła kilkudziesięciu polskich projektantów z Biura Projektów i Realizacji Inwestycji „Bipronaft” w Krakowie i wspólnie opracowano projekt dla nowej rafinerii o planowanym przerobie 3 milionów ton ropy rocznie. Uruchomienie nastąpiło 1 lipca 1976 roku. Specjalnością gdańskiej rafinerii był przerób słabosiarkowej ropy z Bliskiego Wschodu na benzynę, olej napędowy, oleje silnikowe i asfalt. Została też połączona z rurociągiem „Przyjaźń” zasilającym ją w ropę z ZSRR.
W roku 1989 w Polsce rozpoczęły się zmiany ustrojowe. Nastały czasy dzikiego kapitalizmu za którym nie nadążały prawne regulacje. Czasy początku wielkich fortun i upadku przemysłu. Ludzie, którym wtedy złamano kariery nie wspominają tego czasu dobrze. Ci, których kariery rozkwitły bardzo go sobie chwalą. Jednak dopiero pokolenia dziś wchodzące w dorosłe życie mogą ocenić tamten czas i jego dzisiejsze skutki wymiernie, na zimno i bez emocji.